Kariera po karierze

Archiwum / Radosław Rosiejka / 04.11.2012

Czy zastanawialiście się, co robią różni bardziej lub mniej znani ludzie, po zakończeniu swojej kariery? Przed wami małe zestawienie ludzi, którzy zakończyli pewien etap w swoim życiu zwany karierą.

Jedna piłka, dwie bramki, para nart

Jerzy Dudek oddał się swojemu hobby, jakim jest gra w golfa

Zaczynamy od świata sportu i osoby, która może nie odchodziła w szczycie formy, ale zachowała pewien poziom do ostatnich dni swojej kariery. Mowa tutaj o Jerzym Dudku. Część piłkarskich kibiców może powiedzieć, że grzanie ławy w Realu Madryt przez cztery sezony po świetnych występach w Liverpoolu i finale Ligi Mistrzów to jednak wyraźne obniżenie poziomu. Ta kwestia zostanie nierozstrzygnięta tak samo jak to, która liga piłkarska jest najlepsza na świecie – hiszpańska czy angielska. Dudek kończąc karierę piłkarską, został pożegnany oklaskami przez kibiców, szpalerem przez kolegów z boiska i pamiątkową statuetką od władz klubu na początku swojego ostatniego meczu. Obecnie Jerzy Dudek oddał się swojemu hobby, jakim jest gra w golfa, ale pytany w wywiadach, co chciałby robić w przyszłości, odpowiada, że mógłby pracować z reprezentacją, ale nie wie jeszcze w jakim charakterze.

Następnym sportowcem, który zakończył swoją karierę, jest Adam Małysz. To znaczy – zakończył skakanie, a teraz jeździ w rajdach samochodowych. Tutaj mamy do czynienia z osobą, która pobijała rekord ze rekordem (chociażby wyczyn bycia trzy raz z rzędu najlepszym skoczkiem sezonu, czego nikomu innemu nie udało się dokonać!). W sumie Adam Małysz był cztery razy najlepszym skoczkiem w całym sezonie, choć nie z rzędu. W swoim ostatnim roku kariery zajął na koniec sezonu w klasyfikacji Pucharu Świata trzecie miejsce, a mimo to postanowił zakończyć karierę w skokach narciarskich. Obecnie nasz najlepszy skoczek w historii startuje w rajdach samochodowych. Jak sam przyznaje, nie ma wielkich aspiracji, ale sprawia mu to dużo radości.

Przeciwieństwem Adama Małysza jest inny skoczek narciarski – Janne Ahonen, który skończył karierę i później wrócił do skakania. Nie można stwierdzić, że nie miał sukcesów, bo miał ich wiele! Jako jedyny w historii aż pięciokrotnie wygrał Turniej Czterech Skoczni, dwa razy zdobył Puchar Świata i można by długo jeszcze wymieniać jego sukcesy. Po dobrym sezonie w 2008 roku Ahonen postanowił zakończyć karierę, co motywował chęcią odejścia w chwale. Po roku okazało się, że Fin postanowił powrócić do skoków, a tym razem jako powód podał chęć zdobycia złota na zimowych igrzyskach olimpijskich. Nie zdobył już żadnego medalu, a jego jedynym sukcesem było drugie miejsce w Konkursie Czterech Skoczni. W 2011 roku ponownie postanowił zakończyć karierę.

Świat ludzi znanych       

Ostatnio ogłosiła, że rozważa start w najbliższych wyborach na prezydenta Poznania

Po karierach kilku sportowców zagłębiamy się w szeroko pojęty show-biznes. Pierwsza osoba po zakończeniu swojej kariery zajęła się sportem. Mowa tutaj o Izabeli Łukomskiej-Pyżalskiej, która była modelką. Nikt jej nie widział w kampaniach reklamowych znanych projektantów ani na bilboardach wielkich sieciówek odzieżowych, ale za to pojawiła się na okładkach kilku magazynów dla panów. Po zakończeniu kariery założyła własną agencję modelek, wraz z mężem ma firmę deweloperską i jest prezesem klubu piłkarskiego Warta Poznań. Ostatnio ogłosiła, że rozważa start w najbliższych wyborach na prezydenta Poznania. Dzięki imponującej liście aktywności można mieć wątpliwości, czy kariera modelki to podstawowa kariera, czy może epizod we właściwym życiu zawodowym.

Kolejna osoba, w przypadku której nie do końca wiadomo, czy pewien okres w życiu to koniec kariery, czy może tylko mały epizod. W świecie muzyki trudno to rozróżnić, bo jak ocenić życie muzyków, których zespoły się rozpadły, a ich solowe kariery dalej się rozwijały? Można by podać mnóstwo takich przypadków, ale na potrzeby tego zestawienia zajmiemy się Davidem Byrnem. Ten obecnie już sześćdziesięcioletni mężczyzna znany jest głównie z Talking Heads, zespołu istniejącego w latach 1975-1991 grającego post punka. Ale jego życie nie ogranicza się tylko do jednego zespołu. Obecnie zauważalny jest jego powrót medialny. Oprócz kariery solowej David Byrne komponuje również muzykę do filmów oraz uczestniczy w wielu projektach. W ostatnich latach współpracowało z nim Arcade Fire, Architecture in Helsinki, a we wrześniu tego roku amerykańska wokalistka St. Vincent. Poza muzycznymi dokonaniami, Byrne propaguje jazdę na rowerze wśród czytelników New York Times. Napisał kilka książek (m.in. Dzienniki rowerowe) i robi jeszcze wiele innych rzeczy, więc jak widać – po zakończeniu pewnego etapu w życiu związanego z Talking Heads nadal obraca się w świecie kultury.

Ludzie władzy

Teraz czas na osoby z innej bajki – ze świata polityki. Gerhard Schröder, były kanclerz Niemiec, definitywnie zakończył swoją karierę polityczną. W wieku 19 lat wstąpił do Socjaldemokratycznej Partii Niemiec, a mając 34 lata, został przewodniczącym młodzieżówki SPD. W 1980 roku dostał się do Bundestagu. Później został wybrany do lokalnego parlamentu Dolnej Saksonii, a w latach 1990–1998 był premierem tego landu. Od 1998 do 2005 roku był kanclerzem Niemiec. Czy można powiedzieć, że cały czas piął się do góry w swojej karierze politycznej, skoro był w Bundestagu, a później w lokalnym parlamencie? To wynika z niemieckiego systemu, gdzie każdy land ma swój parlament, do odpowiednika naszego senatu wybiera się osoby z danych landów, a dodatkowo różne landy mają wybory w różnych terminach. Premier Saksonii to awans w karierze, a funkcja kanclerza to zwieńczenie politycznej drogi. W 2005 roku Bundestag nie udzielił rządowi Schrödera wotum zaufania i skrócono kadencję. Schröder wycofał się z polityki i zaczął pracę w Nord Stream, czyli w operatorze gazociągu na dnie Morza Bałtyckiego.

Kolejnym panem, który zakończył swoją polityczną karierę, jest Al Gore, a właściwie Albert Gore. Zapewne zdecydowana większość kojarzy go z jego działalności na rzecz ograniczenia globalnego ocieplenia oraz z wyborów prezydenckich w USA w 2000 roku. Zanim dostał Pokojową Nagrodę Nobla w 2007 roku, rozwijał swoją karierę polityczną. W 1976 roku zaczął starania, aby zasiadać w niższej izbie parlamentu w USA, co mu się udało i zasiadał w niej przez osiem lat. Później ubiegał się o fotel senatora, który miał również jego ojciec. W USA zdarza się, że w politykę zaangażowane są całe rodziny od pokoleń i tak było w przypadku jego rodziny. Al Gore był senatorem przez dwie kadencje. Później został wiceprezydentem USA za czasów Billa Clintona. Po prezydenturze Clintona startował w wyborach w 2000 roku, ale przegrał z Georgem Bushem. Co robi po zakończeniu swojej politycznej kariery? Zaangażował się w walkę z globalnym ociepleniem oraz współorganizacją  koncertów na rzecz Afryki Live Earth. W 2006 roku, napisał  swoją najsłynniejszą książkę Niewygodna prawda o globalnym ociepleniu.

Dla odmiany teraz będzie o kobiecie – Isabel Perón. Była to trzecia żona Juana Peróna i podobnie jak pierwsza (Evita) zaangażowała się w politykę. Swojego, bardziej znanego od niej, męża poznała będąc tancerką w Paragwaju, podczas gdy Peron był na emigracji po obaleniu jego rządów. Para wróciła do Argentyny w 1973 roku, aby wygrać wybory. Juan ponownie ubiegał się o prezydenturę, a kandydatem na wiceprezydenta była jego żona. Oboje wygrali wybory i zaczęły się rządy Isabel, ponieważ Juan Perón dziesięć miesięcy po wyborach zmarł, a w Argentynie naturalnym następcą prezydenta w takim wypadku jest wiceprezydent. Jej rządy trwały tylko dwa lata, podczas których wprowadziła stan wyjątkowy w celu opanowania nastrojów społecznych, zamachów politycznych i szalejącej inflacji. Po okresie prezydentury zakończonej zamachem stanu spędziła pięć lat w areszcie domowym, po czym udała się do Hiszpanii. W 1984 roku na chwilę powróciła do Argentyny, aby brać udział w rozmowach między partiami politycznymi po zakończeniu dyktatury wojskowej. Wynik rozmów nie był dla Isabel zadowalający i po raz drugi wyjechała do Hiszpanii, gdzie mieszka do dzisiaj i nie angażuje się w politykę.

Ktoś, kto był na samym szczycie, raczej nie zadowoli się niższą pozycją

Każda postać w tym zestawieniu ma jedyną w swoim rodzaju drogę życiową. Teoretycznie większość z przedstawionych osób może wrócić do tego, co robiła wcześniej, ale chyba tego nie zrobią. Każda z nich postanowiła zakończyć swoją karierę albo rozpocząć nową. W przypadku sportowców przyczyna jest prosta – jest nią wiek. Czy wyobrażacie sobie pięćdziesięcioletniego piłkarza grającego na najwyższym poziomie, w najlepszej lidze? Z politykami jest podobnie. Oczywiście, wiek nie gra roli, ale poparcie polityczne i chęć do działania. Ktoś, kto był na samym szczycie, raczej nie zadowoli się niższą pozycją, choć oczywiście zdarzają się wyjątki. Ale nie o nich jest ten artykuł. W szeroko pojętym świecie rozrywki sprawy są bardziej skomplikowane. Często koniec kariery związany jest z wypaleniem twórczym, chęcią zaangażowania się w coś innego, końcem przyjaźni między członkami zespołu – można długo wymieniać. Ile ludzi tyle karier i ich zakończeń.