Wielkie oszustwo czy moc tajemna

Archiwum / 04.10.2009

Zastanawiałeś się kiedyś, dlaczego człowiek widzi otoczenie w trzech wymiarach? Dlaczego zdjęcia przeważnie są dwuwymiarowe? Czy jesteśmy wstanie zarejestrować, a potem odtworzyć pełną i trójwymiarową informację o obrazie? Przyjdź i zobacz sam, to wcale nie jest to takie trudne! Po tych zajęciach będziesz wstanie zrobić trójwymiarowe zdjęcie ze swojej zbiórki!

 

 

Temat zajęć: Wielkie oszustwo czy moc tajemna – o technikach uzyskiwania fotografii 3D

Czas trwania: 2 h

Cel zajęć: Zapoznanie uczestników z technikami robienia trójwymiarowych zdjęć i filmów oraz wypracowanie wspólnego stanowiska na temat „Pasja drużynowego pasją harcerzy”.

Zamierzenia: Po zajęciach każdy uczestnik:
– będzie znał techniki tworzenia fotografii trójwymiarowej,
– będzie umiał zrobić najprostsze zdjęcie trójwymiarowe – anaglif,
– będzie miał poszerzony warsztat pracy o nowe, ciekawe techniki,
– będzie wiedział, jak można wykorzystywać niecodzienne techniki do pracy z drużyną i gdzie powinien ich szukać.

Materiały:

• – blok techniczny,
• – kolorowe okładki na zeszyty,
• – nożyczki,
• – kleje,
• – ołówki.

Przebieg zajęć:
 

 

 

Uszczegółowienie poszczególnych punktów planu:

Ad 1. Kto jest kto, czyli poznajmy się
Gra zapoznawcza dostosowana do liczby uczestników.
Wszyscy stoją w kólku. Każdy przedstawia się z imienia albo ksywki. Następnie zaczynający trzyma piłkę i mówi kilka słów o sobie. Gdy skończy, rzuca piłkę do jakiejś osoby, mówiąc jej imię. Musi pamiętać, do kogo ją rzucił. Następna osoba łapie piłkę i mówi kilka słów o sobie, po czym rzuca piłkę do kolejnej osoby (która jeszcze nie została wywołana), mówiąc jej imię. I tak to się powtarza, aż ostatnia osoba nie ma do kogo rzucić i rzuca piłkę do prowadzącego. Następnie trzeba powtórzyć sekwencję, kto do kogo rzucał, wypowiadając głośno imiona osób, do których rzucamy piłkę. Bardzo dobrym sposobem jest wymienienie piłki np. na jajko – przy okazji jest dużo śmiechu, gdy się zbije… Jeżeli będzie dużo uczestników gra powinna zostać skrócona, tak żeby nie zajęła więcej niż 10 minut – może to wtedy być proste przedstawienie się i powiedzenie kilku słów o sobie.

Ad 2. Wielkie oszustwo czy moc tajemna – o technikach uzyskiwania obrazów 3D
Prezentacja o tym, dlaczego widzimy w trzech wymiarach, jakie są techniki rejestracji i projekcji obrazów 3D, jak działa kino trójwymiarowe (np. IMAX), co to jest stereogram, co to jest anaglif i jak je można robić (patrz: źródła na końcu konspektu).

Ad 3. Wycinanki i sklejanki, czyli robienie okularów do czytania anaglifów
Spróbujemy zrobić z kartek i folii okulary filtrujące obraz, tak żeby można było oglądać anaglify. Wystarczy wyciąć z papieru okulary, a z folii z okładek wyciąć prostokąciki – filtry. Jeżeli nie widzimy dobrze (najlepiej testować okulary na jakimś wyraźnym anaglifie), to można złożyć razem kilka kawałków foli – uzyskujemy w ten sposób mocniejszy filtr.

Ad 4. Anaglify w praktyce, czyli zróbmy kilka zdjęć
Robienie zdjęć, z których można uzyskać anaglif. Tu będą wykorzystywane aparaty uczestników – każdy będzie mógł zrobić takie zdjęcia. Po powrocie do domu uczestnik będzie mógł obrobić takie zdjęcia i stworzyć swój anaglif, który będzie mógł oglądać przez okulary zrobione na zajęciach. W przypadku braku aparatów można ten punkt pominąć.

Ad 5. Przerywnik – sztafeta
Mały przerywnik. Uczestnicy w zależności od liczebności są dzieleni na grupy – dwie lub więcej. Każda grupa ustawia się gęsiego. Pierwsza osoba trzyma między kolanami pałeczkę sztafety (np. teczka). Gra polega na przekazaniu pałeczki za pomocą kolan (bez użycia rąk!) do kolejnej osoby i tak aż do ostatniej osoby, która wykonuje obrót z pałeczką i podaje ją z powrotem. Wygrywa ten zespół, który pierwszy przekaże pałeczkę do pierwszej osoby.

Ad 6. I co dalej, czyli co, gdy już mamy zdjęcia?
Nauczymy się, jak obrabiać zdjęcia, żeby można było zobaczyć głębię.

Ad 7. Pasje drużynowego pasją harcerzy – dobrze czy źle?
Czy techniki, tj. fotografia 3D, mogą znaleźć zastosowanie w pracy z drużyną wędrowniczą? Czy drużynowy powinien je zgłębiać i gdzie może szukać inspiracji? Jakie inne techniki lub niespotykane zainteresowania można wykorzystywać w drużynie wędrowniczej? Czy z drużyną wędrowniczą można robić wszystko, co przyjdzie nam do głowy?

Ad 8. Pokaz filmu Shrek 3D
Na zakończenie pokaz filmu anaglifowego oglądany przez przygotowane wcześniej okulary. Filmy bez większego problemu można znaleźć w Internecie.

 

Informacje (można znaleźć w Internecie):
http://pl.wikipedia.org/wiki/Anaglif
http://www.anaglyph.pl/
http://www.3dstereo.com.pl/
– „Stereofotografia amatorska. Podręcznik dla początkujących”, D. Kowalski, 2008 r.
–  Przykładowe zdjęcia
– Stphmkre – programik do obróbki zdjęć

Jeżeli macie jakieś pytania, zapraszam do pisania maili: [email protected]. Postaram się odpowiedzieć na każdy e-mail.

 

pwd. Karol Walkiewicz – inst ruktor szczepu 136 WDHiZ „Zarzewie”. Student fizyki na Politechnice Warszawskiej.