Opolskie pojutrze

Instruktorski Trop / Patrycja Kiryluk / 06.01.2019

O uchwałach zjazdowych, kampanii bohater, kształtowaniu postaw i pracy z kadrą opowiada najmłodszy komendant chorągwi – stojący na czele Chorągwi Opolskiej – hm. Łukasz Czarnecki.

Na początek trochę o ostatnim Zjeździe Chorągwi Opolskiej. Kilka uchwał zjazdowych dotyczy drużynowych, między innymi ich wieku oraz przygotowania do pełnienia funkcji. Jakie konkretne kroki zostaną podjęte, by je zrealizować? Czy przewidziane są etapy przejściowe?

Najważniejsza, w pewnym sensie bazowa dla pozostałych uchwała zjazdowa, to Strategia Rozwoju Chorągwi Opolskiej na lata 2018-2022. Właściwie wszystko, co jest w niej zawarte, dotyczy właśnie drużynowego i drużyny, gromady. Mamy sześć ambitnych celów i cztery lata na ich realizację. Samo ich tworzenie było poprzedzone stworzeniem wizji wzorcowej drużyny, do osiągnięcia w dalszej perspektywie 8 lat. I z tej wizji powstało pięć celów dotyczących tego, jakie chcemy mieć drużyny, gromady w 2022 roku, a jeden odnoszący się do służebności sfery organizacyjnej Chorągwi względem wychowania.

Chcielibyśmy, żeby drużynowy był pełnoletnim instruktorem, przygotowanym do pełnionej funkcji

I tak, faktycznie przewidujemy etapy przejściowe. Z jednej strony już w samej Strategii mamy do każdego z sześciu celów określone cele połówkowe, do osiągnięcia za dwa lata, a z drugiej przyjęliśmy, że co roku Komenda Chorągwi wyznaczy priorytety na dany rok – dla zespołów instruktorskich i hufców, żeby podążać w jednym kierunku oraz żeby efektywniej osiągać cele strategiczne. Co istotne, nasze cele stawiają m.in. na to, by postawić mocno na jakość pracy drużyn i gromad. To z kolei powoduje, że chcielibyśmy, żeby za 4 lata drużynowy był pełnoletnim instruktorem, przygotowanym do pełnionej funkcji. To odważny krok, ale moim zdaniem bardzo potrzebny – nie tylko Chorągwi Opolskiej, ale w ogóle całemu Związkowi.

Kolejna uchwała zjazdowa dotyczy kampanii bohater. Jakie cele i idee będą jej przyświecać?

Mamy poczucie, że to bardzo dobre narzędzie do osiągania celów na każdym poziomie – drużyny, hufca, chorągwi. Dobrze prowadzona praca z bohaterem to dużo możliwości – do kształtowania postaw, budowania wspólnoty, budowania dobrego programu w drużynach, a to przecież nasze cele na najbliższe lata. I co ważne – to coś, czego zwyczajnie jako środowisko opolskie chcemy i potrzebujemy.

W aspekcie kształtowania postaw organizujecie między innymi projekt dla instruktorów i osób pełniących funkcje instruktorskie pod nazwą Instruktorze postaw się! Na czym polega? Jakie potrzeby legły u jego podstaw?

To jest tak, że my bardzo często skupiamy się zbyt mocno na tym, jakie umiejętności chcemy, by ktoś zdobył, albo czego chcemy, by się dowiedział. Zapominamy o tym, że kompetencje to nierozłączna triada – wiedzy, umiejętności i właśnie postaw. To postawy powodują wewnętrzną samodyscyplinę, odpowiedzialność za siebie i za to, co robimy. Powodują chęci do samodoskonalenia oraz dążenie do aktywnego zmieniania otaczającej rzeczywistości, co zresztą wynika ze wspomnianego poczucia odpowiedzialności. To one sprawią, że mimo wyprowadzki na studia do miejscowości oddalonej o 300 km od naszego środowiska, wciąż będziemy czuli się za nie odpowiedzialni. Właśnie wykształtowane postawy spowodują, że mimo porażek będziemy pytać i szukać pomocy, będziemy chcieli się kształcić. Sami będziemy chcieli budować wspólnotę i być jej częścią. Dla mnie to remedium na wiele problemów, które mamy w organizacji. Jeśli nie na wszystkie, a na pewno pośrednio.

Uczestnicy projektu otrzymali Kufer Inspiracji

Instruktorze postaw się! to właśnie jedna z form pracy z postawami w naszej chorągwi, obok opracowań, treści form kształceniowych i innych. Jest to otwarty projekt polegający na tym, że co dwa tygodnie otrzymuje się kartę refleksji z inspirującymi tekstami nawiązującymi do pracy nad postawami. A co drugi tydzień, dostaje kartę zadania, gdzie uczestnik projektu otrzyma zadanie na nadchodzący czas. Ponadto w wakacje uczestnicy projektu otrzymali Kufer Inspiracji ze zbiorem zadań i inspiracji do pracy z postawami, by oprócz pracy nad sobą samym, rozpropagować ideę w środowiskach. Do udziału w projekcie zgłosiło się 120 osób, co biorąc pod uwagę realia Chorągwi Opolskiej, która jest stosunkowo małą chorągwią, na starcie było ogromnym sukcesem. Ponadto kilka chorągwi zainspirowanych pomysłem, poprosiło o możliwość skorzystania z niego u siebie, co również bardzo nas cieszy. Twórczynią IPS jest hm. Ania Andrzejewska – członkini Komendy Chorągwi ds. pracy z kadrą.

Kontynuując temat pracy z kadrą. W tym roku po przerwie powróciła w Opolskiej granatowa oraz zielona wyprawa. Mógłbyś przybliżyć ideę oraz charakter tego przedsięwzięcia?

Uczestnicy wypraw mówią o nich, że jest to pokonywanie własnych słabości, przekraczanie barier, przygoda zapadająca w pamięci na całe życie, inspiracja ogromnym wyzwaniem i próba siły ducha, starcie ze słabościami i emocjami. Idea Granatowej Wyprawy urodziła się kilka lat temu – jej celem było z jednej strony nagrodzenie wyróżniających się drużynowych z chorągwi, poprzez zaproszenie ich na wyprawę w przygodowej formie, a z drugiej doskonała forma pracy z nimi pod względem kształtowania postaw i doskonalenia jakości ich pracy programowej z drużyną. Po przerwie wróciliśmy do idei wypraw, organizując jednocześnie Zieloną Wyprawę, której pierwsza edycja była formą organizowaną w Gruzji. Skierowana jest do instruktorów pracujących na poziomie podharcmistrzowskim w hufcach.

Dodam tylko, że obie wyprawy chcemy kontynuować w przyszłych latach, celując również w… czerwień.

Realizujecie również projekt Iskra, który związany jest ze współpracą różnych organizacji pozarządowych z terenu województwa. Co już udało się osiągnąć? Jakie działania planujecie przeprowadzić w przyszłości?

Dzięki projektowi Iskra chcemy zaangażować ludzi do podejmowania aktywności na rzecz regionu. To jak w Dewizie Wędrowniczej – zachęcamy do wyjścia w świat, pokazujemy jak zidentyfikować potrzeby i wskazujemy możliwe drogi do działania. Tak jak zauważyłaś, współpracujemy przy tym z różnymi organizacjami, budujemy sieci kontaktów do wspólnej realizacji celów, organizujemy cykliczne spotkania w formule open-space dla organizacji i mieszkańców. Wychodzimy z założenia, że temat jest na tyle obszerny, że nie ma możliwości, żeby osiągnąć cele samemu. Stąd właśnie wyjście do innych organizacji.

Pokazaliśmy mieszkańcom, że można robić różne rzeczy dla siebie nawzajem

Jako podsumowanie tegorocznych działań, we wrześniu zorganizowaliśmy Festiwal Wolontariatu w centrum Opola. Przy współpracy z różnymi organizacjami pokazaliśmy mieszkańcom nie tylko, że można robić różne rzeczy dla siebie nawzajem, ale też jak to robić na konkretnych przykładach, w zależności od tego, w czym dana osoba czuje się najlepiej. Festiwalowi towarzyszyły również harcerskie atrakcje – gry miejskie, namiot harcerski – oraz ścianka wspinaczkowa, laser tag i wiele innych.

Przeczytaj też:

Patrycja Kiryluk - przewodnicząca Gdańskiego Harcerskiego Kręgu Akademickiego „Flavio Note”, rozpoczyna przygodę ze studiami doktoranckimi. Uwielbia wzajemność oddziaływań, ciszę muzeów, kolor fioletowy i podróże koleją.