Naramiennik potrzebny na cito
Jak zdobyć naramiennik wędrowniczy? Maile tego typu czytam od 7 lat. Przychodzą na skrzynkę Zespołu Wędrowniczego, przychodzą na adres „Szarej Drużyny”, czasami ktoś zagadnie bezpośrednio na portalu społecznościowym bądź przy okazji osobistego spotkania. Za każdym razem myślę sobie, że coś tu nie gra…
W moim hufcu nie ma nikogo, kto ma naramiennik wędrowniczy. Co mam zrobić, by móc go zdobyć? Mam 28 lat i chcę założyć drużynę wędrowniczą. Czy mogę zdobyć naramiennik, czy jestem za stary? Maile tego typu czytam od 7 lat. Przychodzą na skrzynkę Zespołu Wędrowniczego, przychodzą na adres „Szarej Drużyny”, czasami ktoś zagadnie bezpośrednio na portalu społecznościowym bądź przy okazji osobistego spotkania. Za każdym razem myślę sobie, że coś tu nie gra… Kursy, podręczniki, FAQ-u i inne metody nie są skuteczne, skoro ludzie nadal o to pytają. Zapewne czytający ten tekst też nie wypełnią tej luki. Za dzień, dwa, tydzień czy pół roku pojawią się kolejni, którzy powtórzą zadane już wcześniej pytanie: JAK ZDOBYĆ NARAMIENNIK WĘDROWNICZY?
Sposoby są dwa!
- Zaplanować i zrealizować próbę wędrowniczą. Ten sposób jest powszechnie znany i mogę się pokusić o stwierdzenie, że w większości wypadków tak właśnie się to odbywa.
- Drugi sposób może się wydać dla jednych wiedzą tajemną, dla drugich obejściem systemu, a dla trzecich pójściem na łatwiznę. Dla mnie jest on po prostu odpowiedzią na sytuację, gdy rozwiązanie nr 1 okazuje się niemożliwe do zrealizowania. Należy ukończyć szkolenie z zakresu metodyki wędrowniczej, czyli Kurs Drużynowych Wędrowniczych.
Jeśli wyrosłaś/wyrosłeś już z wieku wędrowniczego, to pamiętaj, że próba wędrownicza nie jest narzędziem metodycznym dedykowanym Tobie!
Kiedyś, kiedyś, gdy po tym świecie biegały dinozaury… A nie, momencik… Kiedyś, kiedyś, gdy Baden-Powell robił obóz na Brownsea… Nie, to też nie! Kiedyś, kiedyś, gdy kursy drużynowych były organizowane jako „część wspólna kursów drużynowych + odpowiednia nakładka metodyczna” („kiedyś, kiedyś” – czyli przed ostatnią zmianą systemu kształcenia z marca 2011 roku), za szkolenie z zakresu metodyki wędrowniczej uważano tę właśnie „nakładkę metodyczną”. Odbywała się ona jako część kursu drużynowych bądź jako samodzielne warsztaty. Dziś, po zmianie ze wspomnianego już 2011 roku, takim szkoleniem jest KURS DRUŻYNOWYCH WĘDROWNICZYCH. Jeśli wyrosłaś/wyrosłeś już z wieku wędrowniczego, to pamiętaj, że próba wędrownicza nie jest narzędziem metodycznym dedykowanym Tobie! Nie oznacza to, że wrota do krainy wędrowników zostały nieodwracalnie zamknięte. Masz możliwość zdobyć naramiennik! O radości, iskro Bogów… Musisz poświęcić cztery dni lub minimum dwa weekendy; ogółem minimum 36 godzin, i ukończyć KDW. Każdy komendant kursu ma obowiązek przyznać Ci ten naramiennik na koniec szkolenia, jeśli tylko zgłosisz mu taką potrzebę. Dobrze jest nie zaskakiwać komendy i już na etapie rekrutacji na kurs napisać o tym w ankiecie aplikacyjnej. Wtedy komenda ma możliwość przygotowania się na taką sytuację. Jeśli organizujesz kurs, to pamiętaj, by zabrać kilka naramienników więcej, tak na wszelki wypadek.
Dzięki temu każdy, dosłownie KAŻDY ma możliwość zdobyć naramiennik. Opcja 1. dedykowana jest osobom w wieku wędrowniczym, które działają w zespole rówieśniczym zrzeszającym osoby w wieku wędrowniczym. Opcja 2. dedykowana jest „wędrownikom+”. Jeśli nadal masz wątpliwości, to zapytaj swojego drużynowego, namiestnika, szefa chorągwianego referatu wędrowniczego, bądź nas. Znajdziesz nas po drugiej stronie skrzynki mailingowej: wę[email protected] lub [email protected]. Być może wystarczy, że zajrzysz na stronę www.szaradruzyna.zhp.pl/faq. Jesteśmy dla Ciebie i pomożemy Ci zdobyć naramiennik wędrowniczy na CITO.
Warto zobaczyć: Standard kursu drużynowych wędrowniczych
Ewa Sidor - harcmistrzyni, kierowniczka Zespołu Wędrowniczego Wydziału Wsparcia Metodycznego GK ZHP, członkini Kolegium „Szarej Drużyny”, instruktorka hufcowego ZKK (H. Warszawa Praga Północ, z którego się wywodzi), chorągwianej SI i CSI. Na co dzień i bez munduru pedagog, edukator seksualny.
