Taniec. Wystarczy spróbować
Nieśmiertelna Macarena oraz Oppa Gangnam style. Co je łączy? Każdy z nas potrafi zatańczyć w ich rytmie. Jakie inne utwory warto poznać przed wyjazdem? Czy w ogóle warto tańczyć?
Większości osób taniec kojarzy się ze skomplikowanymi układami rodem z filmów, jak: Dirty dancing lub Step up. Drugą myślą przychodzącą do głowy jest najczęściej coś w stylu: lubię tańczyć, ale sam dla siebie. Mimo to, zwłaszcza drużynowi jednostek starszoharcerskich i wędrowniczych powinni pamiętać o tym, że nic tak nie pomaga w przeprowadzeniu zajęć wprowadzających na rajdzie, czy obozie (zwłaszcza takich, w których będzie uczestniczyć duża grupa osób), jak tańce integracyjne. Nie ma się czego bać, wystarczy spróbować.
Wpływ tańca na zdrowie
Taniec może być sposobem na życie albo przynajmniej miłym jego urozmaiceniem. Problem polega na tym, że chociaż mamy tę świadomość, jak ważna jest muzyka dla rozwoju młodszych dzieci, wciąż zapominamy o jej wykorzystaniu w pracy z młodzieżą. Dlaczego jednak warto o tym pamiętać?
Tańcząc wspomagamy nasz organizm w produkcji endorfin
Przede wszystkim taniec i muzyka pomagają w radzeniu sobie z negatywnymi emocjami oraz z nadmiarem energii. Tańcząc oraz uprawiając ogólnie aktywność fizyczną, wspomagamy nasz organizm w produkcji endorfin, czyli hormonów szczęścia, a ich nigdy za wiele. Poza tym taniec można łatwo wykorzystać jako rodzaj treningu aerobowego (tlenowego) na równi z innymi formami ćwiczeń, np. urozmaicając nim poranną zaprawę fizyczną. To z kolei wprost pokazuje nam korzyści z takiego działania: nie tylko poprawę krążenia krwi oraz zwiększenie wydolności płuc, ale także wypracowanie takich zdolności, jak koordynacja oraz motoryka ruchu.
Psychologowie twierdzą, że w trakcie tańca dochodzi do synchronizacji pracy obu półkul mózgowych, co bezpośrednio wpływa nie tylko na poprawę koncentracji, ale też na zdolność komunikacji. W licznych badaniach wykazano także, że taniec pomaga radzić sobie z nieśmiałością, budować pewność siebie oraz rozwijać relacje społeczne.
Taniec w rozwoju motorycznym
Nie bez powodu najmłodsi uwielbiają tańczyć i śpiewać. Sami w ZHP wprowadzamy różnorakie formy muzyczne do pracy z zuchami. Pląsy to przecież nic innego, jak bardziej rozbudowana forma zajęć ruchowych, sklasyfikowanych przez Bondarowicza jako zabawy ze śpiewem i przy muzyce w Podstawach teorii i metodyki zabaw i gier ruchowych.
Przy muzyce wysiłek fizyczny wydaje się mniej uciążliwy
W wychowaniu wczesnoszkolnym są one wykorzystywane w celu poprawy koordynacji ruchowej oraz ćwiczenia pamięci, także pamięci ruchowej. Nie jest to jedyne zastosowanie form tanecznych w pracy metodycznej. Taniec, a właściwie choreoterapia są szeroko wykorzystywane w hospicjach oraz oddziałach geriatrycznych w ramach alternatywy dla tradycyjnych ćwiczeń grupowych poprawiających zdolności ogólnokondycyjne organizmu. Wykazano także znaczącą poprawę mobilności oraz równowagi u osób tańczących rekreacyjnie.
Same ćwiczenia przy muzyce sprawiają, że wysiłek fizyczny wydaje się nam mniej uciążliwy, ponieważ odpowiednio dobrana muzyka sama w sobie silnie oddziałuje na nasz organizm. Jest to szeroko wykorzystywane przez trenerów fitness oraz personalnych zwłaszcza podczas sesji treningowej.
Dlaczego o tym piszę? Przecież taniec to przyjemność, a trening – konieczność. Otóż nie. Podczas godziny energicznego tańca spalamy średnio 360 kcal, to więcej niż podczas godzinnego aerobicu (tam wynik wynosi 300 kcal). Warto pamiętać o tym podczas programowania harmonogramu biwaku, czy obozu. W końcu mamy motywować dzieci do wszechstronnego rozwoju, także fizycznego. Poprawa ich wydolności oraz wytrzymałości jest dobrym celem śródrocznym.
Przykładowe tańce integracyjne
W naszych środowiskach oraz w internecie można znaleźć dziesiątki różnych tańców integracyjnych. Część z nich dobrze znamy z harcerskich wyjazdów.
Taniec belgijski
Jest to chyba najpopularniejszy w harcerstwie taniec integracyjny. Jest wykonywany w parach po obwodzie okręgu, warto pamiętać, że chłopcy są ustawieni od strony wewnętrznej kręgu, a dziewczęta od zewnętrznej. Układ rozpoczynamy od poruszania się w przeciwną stronę do ruchu wskazówek zegara. Za podkład służy najczęściej 't Smidje zespołu Laïs.
Taniec kowbojka
Bardzo popularny taniec, który można spotkać w różnych wariantach. Jest wykonywany indywidualnie (przed rozpoczęciem tańca wszyscy uczestnicy powinni być ustawieni w szachownicę, aby mieć wystarczającą ilość miejsca. Podkład muzyczny stanowi Rednex – Cotton Eye Joe
Taniec maltański
Jest tańczony po obwodzie okręgu, wszyscy uczestnicy trzymają się za ręce. Sam układ jest bardzo prosty, a jedyne utrudnienie stanowi melodia, która przyspiesza wraz z każdą kolejną zwrotką.
Praczki
Stylizowany na klasyczny średniowieczny taniec jest wykonywany w dwóch rzędach (najczęściej w jednym są ustawieni chłopcy, a w drugim dziewczęta), ale mimo że uczestnicy są dobrani w pary, sam układ jest wykonywany indywidualnie. Ponadto, jest bardzo prosty.
Tunak
Kolejny taniec, którego różne wersje można spotkać w całym kraju. Ponoć w każdym hufcu tańczy się go inaczej :) Tunak podobnie jak Praczki jest tańczony w dwóch rzędach, lecz w ciągu układu konfiguracja par zmienia się kilkakrotnie. Ten taniec jest ogromnie kreatywny tym bardziej, że łatwo do niego wprowadzić nowe elementy, np. nawiązania do fabuły obozu. Do podkładu należy wykorzystać Daler Mehndi.
Nie pozostaje już nic innego, jak tylko zaprosić do wspólnego tańca.
Agnieszka Pawlik - zastępczyni Namiestnika Starszoharcerskiego w Hufcu Beskidzkim. Mieszka w Bielsku-Białej, a studiuje w Katowicach. Uwielbia podróżować, czytać książki i zastanawiać się dlaczego ludzie nie oglądają wartościowych filmów oraz seriali, a przede wszystkim odkrywać jak najwięcej z otaczającego ją świata.
