TOP5 krajów na obóz

Wyjdź w Świat / Maria Radkowska / 05.09.2019

Organizacja wędrownego obozu zagranicznego to wielkie wyzwanie zarówno dla drużynowego, jak i dla całej drużyny. Uczy wędrowników odpowiedzialności i wielu praktycznych umiejętności. Jaki kraj wybrać?

Niektórzy z Was pewnie właśnie wrócili z obozu lub właśnie na nim są. Następne wakacje są teraz odległą perspektywą. Jednakże dobre przygotowania do obozu wędrownego wymagają wiele czasu, dlatego warto już teraz zastanowić się nad kierunkiem waszej podróży.

Kierunek: północ

Norwegia to kraj, którego ukształtowanie terenu  pozwala na organizację obozu wędrownego. Istnieje tam wiele górskich szlaków o różnych stopniach trudności, dobrze opisanych na mapach, w terenie zazwyczaj oznaczonych kopczykami z kamieni.

W Norwegii istnieją również hytte, czyli drewniane, wolnostojące chaty, z których można korzystać za symboliczną opłatą

Wyjątkowym walorem ukształtowania terenu są fiordy, które będąc w tym kraju, warto zobaczyć. Organizując obóz zagraniczny, z wyprzedzeniem należy pomyśleć o obszarze, który chcemy odwiedzić, co wiąże się z wyborem środka transportu. Do Norwegii można dotrzeć samolotem lub promem. Kraj jest w strefie Schengen, dlatego pełnoletni wędrownicy nie potrzebują paszportów. Połączenia kolejowe w kraju obsługiwane są przez Norweskie Koleje Państwowe. Z racji górzystego ukształtowania terenu sieć linii kolejowych nie jest bardzo rozbudowana. Koszty transportu stanowią największą część kosztów ogólnych, dlatego warto z dużym wyprzedzeniem (ponad pół roku) zarezerwować bilety. Popularnym rozwiązaniem na podróżowanie po kraju jest autostop. Norwegia jest krajem droższym niż Polska, dlatego trzeba wcześniej przemyśleć kwestie związane z żywnością.

W Norwegii, podobnie jak w Szwecji i Finlandii, obowiązuje prawo swobodnego korzystania z natury. Oznacza to możliwość kąpania się w morzu, rzekach, jeziorach, zbierania grzybów, jagód, kwiatów oraz rozbijania namiotu (minimum 150 metrów od zabudowań). Obozowanie na dziko jest bezpieczne, a drapieżne zwierzęta są bardzo rzadko spotykane. W Norwegii istnieją również hytte, czyli drewniane, wolnostojące chaty, z których można korzystać za symboliczną opłatą. Hytte są zazwyczaj położone w ciekawych pod względem krajobrazowym miejscach, nad jeziorem, w górach czy na fiordzie.

Na Kaukazie

Marszrutki, czyli małe busiki, docierają nawet do najbardziej oddalonych miejscowości

Do Gruzji można dotrzeć samolotem bezpośrednio z Warszawy do Tbilisi lub wybrać pociąg ze Stambułu przez Kars do Tbilisi. Druga opcja jest znacznie tańsza, ale i mniej komfortowa. Przemieszczanie się po kraju jest proste, bo gruzińskie pociągi są tanie, ale sieć kolei nie jest dobrze rozbudowana. Polecane są za to marszrutki, czyli małe busiki, które docierają nawet do najbardziej oddalonych miejscowości. Obozowanie na dziko jest w Gruzji dozwolone. Popularną wśród turystów opcją na nocleg są również guesthousy, które mogą być okazją do poznania gruzińskiej kultury i kuchni.

Gruzja to kraj w większości górzysty, jego wizytówką są wyjątkowe krajobrazy. Najbardziej popularnym szlakiem górskim jest Swanetia. Oferuje zabytki przyrodnicze i historyczne, nie jest także wymagający pod względem fizycznym. Do innych wartych zwrócenia uwagi szlaków należą między innymi: Tuszetia, Chewsuretia czy trasa prowadząca przez Lagodeski Park Narodowy.

W Gruzji nie istnieje system ratownictwa górskiego, przypominający polski GOPR. Za akcje ratunkowe odpowiadają lokalne struktury Agencji Zarządzania Kryzysowego, które mają bardzo ograniczoną sprawność. W zespołach lokalnych ratowników górskich nie ma ratowników medycznych. Nie podejmuje się również akcji ratunkowych w przypadku niekorzystnych warunków pogodowych, dlatego warto zadbać o wybór ubezpieczenia podróżnego.

Gruzini są bardzo gościnni: służą pomocą i nierzadko udzielają nawet noclegu we własnym domu

Dzięki polityce zagranicznej prezydenta Lecha Kaczyńskiego wielu Gruzinów pozytywnie postrzega Polskę i Polaków. Gruzini są bardzo gościnni: służą pomocą dla przyjezdnych, chętnie podwożą autostopowiczów i nierzadko udzielają nawet noclegu we własnym domu. Wybierając się do tego kraju, nie jest wymagana wiza. Warto jednak pamiętać, że zgodnie z gruzińskim prawem wjazd do Gruzji z terytorium Rosji przez separatystyczne regiony Abchazji i Osetii Południowej jest nielegalny.

Gdzie rządzi Drakula

Połączenia lotnicze z Warszawy do Bukaresztu są stosunkowo tanie, jest to najszybsza i najbardziej komfortowa opcja, jeśli chodzi o transport do Rumunii.  Rekomendowanym środkiem transportu w kraju jest pociąg (Koleje Rumuńskie). Jego koszt nie jest duży, dociera do większości miast i miasteczek. Popularnością cieszy się również autostop, ale należy zapłacić kierowcy za podwiezienie.

Wartą poznania atrakcją przyrodniczą jest delta Dunaju, po której można poruszać się jedynie promem lub łódką. Delta Dunaju jest wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Duże zainteresowanie budzą zamki w Transylwanii, w takich miastach jak Sybin, Braszów oraz Sighișoara. Zamek w Branie reklamowany jako zamek Drakuli, odwiedzają setki tysięcy turystów rocznie.

Największą popularnością na obozowiska cieszy się Trasa Transfogaraska i dolina potoku Lotru

W Rumunii legalne jest rozbijanie namiotu w terenie. Największą popularnością na obozowiska, zarówno wśród turystów zagranicznych, jak i Rumunów, cieszy się Trasa Transfogaraska i dolina potoku Lotru. Dobrą opcją są również guesthousy. Schroniska górskie są nieco droższe niż w Polsce.

Wyżyny i góry Karpat stanowią dominującą formę krajobrazu Rumunii i są wizytówką tego kraju. Masyw Retezat należy do jednych z najwyższych i najpopularniejszych rumuńskich masywów, jest porównywany do Alp ze względu na skaliste krajobrazy i potężne urwiska. W Retezacie są również łagodniejsze szlaki, w których występują liczne połoniny i polodowcowe jeziora. Polecanymi terminami podróży w południowe Karpaty jest sierpień oraz wrzesień, w czerwcu i lipcu występują największe opady. Rumunia od 2007 roku należy do Unii Europejskiej, dlatego można do niej wjechać, mając tylko dowód osobisty lub paszport.

Serbia

Istniejące bezpośrednie połączenia lotnicze między Polską a Serbią są komfortowe, ale wymagają dużych nakładów finansowych. Najkorzystniejszym rozwiązaniem jest wybór pociągu (z Krakowa przez Budapeszt do Belgradu) i skorzystanie z biletu międzynarodowego, o którego zakup należy zadbać około miesiąca przed planowanym obozem. Przybycie do Kosowa z terytorium innego państwa niż Serbia (np. Macedonii) władze uważają za nielegalny wjazd do kraju i przy próbie późniejszego wjazdu z Kosowa do Serbii, istnieje ryzyko zawrócenia na granicy. Kosowo to serbskie terytorium sporne, które w opinii wielu państw na arenie międzynarodowej (w tym Polski) jest suwerennym państwem. Serbia nie należy do Unii Europejskiej, ale nie jest wymagana wiza turystyczna.

Oznakowanie szlaków w terenie jest nieczytelne, dlatego warto zaopatrzyć się w dokładne mapy

Serbia to w przeważającej części kraj górzysty. Nie jest to wymagający teren, serbskie góry będą dobrą opcją dla początkujących. Najwyższym szczytem kraju jest mierzący 2169 m.n.p.m. Midżur. Ciekawe i malownicze szlaki znajdują się w Parku Narodowym Tara, który znajduje się niedaleko stolicy Serbii. Oznakowanie szlaków w terenie jest nieczytelne, dlatego warto wcześniej zaopatrzyć się w dokładne mapy terenu (zarówno papierowe, jak i elektroniczne). Jak czytamy na stronach polskiego MSZ, w Serbii niedozwolone jest biwakowanie na dziko. Istnieje możliwość korzystania z tanich kempingów. Ceny w Serbii są znacznie niższe niż w Polsce, zwłaszcza jeśli chodzi o żywność.

Na wzgórzach Olimpu

Greckie prawo, podobnie jak polskie, nie zezwala na biwakowanie na dziko

Ponad 80% obszaru Grecji zajmują góry. Najwyższym z masywów górskich jest Pindos, jednakże najsłynniejszym ze względów kulturowych jest masyw Olimpu. Najbardziej rekomendowanym szlakiem górskim ze względu na jego malowniczość jest Korfu – trasa przebiega przez plaże, wydmy, wąwozy i  gaje oliwne. Szlak jest dobrze oznakowany w terenie i opisany na mapach. Greckie prawo, podobnie jak polskie, nie zezwala na biwakowanie na dziko, dlatego warto, przygotowując trasę, sprawdzić umiejscowienie kempingów lub hosteli. Koszty noclegu w czasie wakacji mogą znacząco wpłynąć na koszty ogólne wyjazdu, ponieważ jest to okres wzmożonego ruchu turystycznego.

Istnieją bezpośrednie połączenia lotnicze między Polską a Grecją, jest to jednak rozwiązanie wymagające dużych nakładów finansowych. Wybierając tę opcję, warto zarezerwować bilety dużo wcześniej (około pół roku). Występuje również możliwość dojazdu busem lub pociągiem do Grecji, ale trzeba brać pod uwagę brak komfortu i długi czas podróży.  Do Grecji, która należy do Unii Europejskiej, wjedziemy posiadając jedynie dowód osobisty lub paszport.

Znaczenie kultury

Wędrowne obozy zagraniczne to nie tylko wędrówka i eksplorowanie egzotycznej przyrody, ale także poznawanie mieszkańców danego kraju i jego kultury. Dlatego organizując obóz, warto zebrać informacje dotyczące sztuki, religii i historii odwiedzanego państwa. Ciekawym rozwiązaniem jest podzielenie tych zadań pomiędzy członków drużyny. Dzięki temu każdy z nich będzie mieć możliwość bycia przewodnikiem podczas jednego z etapów wędrówki. Pamiętajmy, że celem wędrownego obozu zagranicznego jest nie tylko rozwój siły ciała, ale także kształtowanie postaw otwartości, tolerancji i ciekawości świata.

 

współpraca: Marty Mazurkiewicz
zdjęcia użyte w artykule: pixabay.com

 

Przeczytaj też:

Maria Radkowska - patrolowa patrolu wędrowniczego "Granaty", należącego do 2 Drużyny Harcerskiej "Mimo wszystko" im. płk. Jana Piwnika "Ponurego". Członkini zespołu promocji Hufca Krosno. Lubi szpinak i interesuje się polityką.