„Nowy” wymiar podróżowania

Wyjdź w Świat / Justyna Sankowska / 24.10.2018

Autostop staje się coraz bardziej zapomnianym środkiem transportu. Ma on swoich zwolenników i przeciwników. Pierwsza grupa dzieli się na kolejne dwie. Możemy znać smak tego typu podróży lub się ich bać. Co się dzieje, jeśli się boimy, ale i tak w podróż wyruszamy?

Jako autorka i osoba zakochana we włoskim klimacie, postanowiłam zakończyć wakacje fascynującą (przynajmniej takie przyjęłam założenie, aby się nie zniechęcać) podróżą autostopem prosto nad wschodnie wybrzeże. Wraz z moim kompanem nigdy nie byliśmy w takiej podróży. Żadne z nas również nie miało znajomych, którzy mogliby rozwiać nasze przeróżne wątpliwości. Co najdziwniejsze, nigdy o tym nie marzyłam, więc… wychodzi na to, że mój plan był po prostu abstrakcyjną, podjętą w popłochu decyzją. Czy słuszną?

Spora liczba osób nadal podróżuje na stopa

Pierwsze i najważniejsze założenie – skoro inni dają radę, to czemu my mamy nie dać? Poczytaliśmy trochę blogów podróżniczych, bo jednak spora liczba osób nadal podróżuje na stopa i organizacyjne wątpliwości zostały jakoś złagodzone. Przyszedł czas na spakowanie się i planowanie trasy. Właśnie… czy trasę na tak spontaniczną podróż można zaplanować?

Wszystko zależy od szczęścia, co w naszym przypadku się sprawdziło i mieliśmy go całkiem sporo. Trasę zaplanowaliśmy mniej więcej, a prócz dojazdu z Czech do Austrii przez Bratysławę, wszystko poszło jak chcieliśmy.

fot. Justyna Sankowska

fot. Justyna Sankowska

Wskazówki

1. W celu spakowania i zmieszczenia wszystkiego, co należy, wybrałam (po harcersku) plecak. Nie za duży, ale jak na środek lata i perspektywę bycia więcej w podróży niż samego zwiedzania wystarczyło 35 L. Co w nim? Przede wszystkim – namiot, śpiwór, karimata. Uwierzcie mi na słowo, że jest to gwarancja tego, że nieważne gdzie ktoś was wysadzi – znajdziecie nocleg. Zaopatrzyliśmy się także w podróżne miski silikonowe, które ze względu na budowę z łatwością mogą się złożyć i  nie zajmują zbędnie miejsca. Kolejną dość istotną rzeczą jest czołówka. Ja wiem… wszyscy mamy teraz telefony, powerbanki i inne sprzęty. Trzymając jednak telefon w prawej dłoni, lewą namiotu nie rozłożycie (inaczej robilibyśmy to po ciemku, więc światło jest niezbędne).

2. Mapa czy GPS? To jest dość kontrowersyjne pytanie i tu muszę przyznać, że nawet paru kierowców zastanawiało się – czy nie mamy internetu, kiedy walczyłam z papierową mapą drogową Europy. Mimo prób zawstydzenia mnie, nadal uważam, że posiadanie tej mapy dało nam swobodę w byciu na bieżąco z trasą oraz sytuacją. Zresztą wydaje mi się to dość kultowe, a sam zapach i dotyk mapy sprawiał, że podróż nabierała zupełnie nowy wymiar. Telefon i GPS przydały nam się przede wszystkim, kiedy sprawdzaliśmy stacje benzynowe na autostradach – także nie mogę stwierdzić, że z któregoś z tych ułatwień można zrezygnować.

fot. Justyna Sankowska

fot. Justyna Sankowska

3. Jak już wspomniałam weźcie ze sobą namiot – dlaczego? Prócz gwarancji dachu nad głową jest jeszcze jedna ważna rzecz. Najwygodniej podróżuje się po autostradach, a śpi… na stacjach benzynowych. Nic to nas nie kosztuje, wystarczy znaleźć przy stacji kawałek trawy na nasz namiot. Wtedy niezależnie od tego, czy ktoś zabierze was w dalszą podróż wieczorem, możecie spędzić spokojną noc. Wyspać się oraz uzupełnić energię na kolejny dzień!

Tutaj kolejną rzeczą jest jedzenie w trakcie autostopu. Jeśli zatrzymujecie się na stacjach benzynowych pojawiają się różne opcje. Jedną z nich jest skorzystanie z oferty gastronomicznej stacji bądź motobaru, których przy autostradach jest mnóstwo… jeśli chcemy odciążyć nasz portfel. Do plecaka wkładamy także składniki na obiady, śniadania i dla łasuchów kolację. Jakie powinny być to produkty? Przede wszystkim nie potrzebujące lodówki i niskich temperatur. Dobrze jest zabrać takie składniki, z których da się przygotować posiłek przy użyciu wrzątku, bo wrzątek bez większych problemów powinniście dostać na stacji. W ramach podpowiedzi, naszym ulubionym obiadem stał się kuskus z pesto i prażonym słonecznikiem. Nie zapomnijcie również o minerałach, witaminkach – mało snu, ciągle zmieniający się klimat, a nawet klimatyzacja w aucie mają to do siebie, że chrypka niekiedy może zagościć, a nasz organizm po prostu staje się coraz słabszy.

Boją się również ci, którzy nas zabierają

4. Ostatnią wskazówką, pewnie najważniejszą dla autostopowiczów jest gdzie i jak łapać? Najciężej, niezależnie od kraju, jest wyjechać z miasta – zwłaszcza dużego. Wtedy najbezpieczniej będzie wybrać środek komunikacji miejskiej i wyjechać najdalej jak się da. Kiedy już znajdziemy się przy drodze możemy wybrać opcję stania z wyciągniętym kciukiem oraz kartonem, na którym widnieje nasz cel, kierunek podróży. Pamiętajcie jednak, że nie można łapać stopa na autostradach oraz drogach szybkiego ruchu! Najlepszą opcją jest zagnieżdżenie się na zajezdnych parkingach, czy stacjach benzynowych. Większość osób, które przemyślą, czy wziąć was w podróż, podejmie decyzję w trakcie rozmowy. Jest to znakomita okazja, gdyż to my wybieramy, z kim chcemy jechać. Wtedy też możemy doprecyzować trasę. Tutaj zostaje też złamany mit niebezpieczeństwa podróży autostopem, uwierzcie, że nie tylko my – jako podróżni się boimy. Ale boją się również ci, którzy nas zabierają. Rozmowa pozwala przełamać tę barierę. Nasz uśmiech przekonuje potencjalnego kierowcę, że może nam zaufać. My natomiast przekonujemy się, czy właściciel samochodu na pewno nie stanowi zagrożenia i czy podróż z nim może nas wiele nauczyć.

fot. Justyna Sankowska

fot. Justyna Sankowska

Co tak naprawdę się liczy?

Zdecydowałam się na taką formę podróży, ponieważ wiedziałam że da mi ona możliwość poznania nowych osób, ale przede wszystkim większej liczby miejsc. Dlatego też nie liczył się dla nas czas, w jakim dotrzemy do miejsca docelowego. Najważniejsze było to, aby zwiedzić miasta po drodze i dobrze się bawić.

Warto zaplanować trasę tak, aby móc zobaczyć coś po drodze

Jeśli jesteście zwolennikami wakacji niskobudżetowych, to pewnie nie jest to najbezpieczniejsza opcja – wtedy warto dojechać do celu jak najszybciej, nie zjeżdżając z autostrady do pobliskich miejscowości. Jeśli jednak możecie i oczywiście chcecie przeznaczyć trochę więcej środków na wakacje, warto zaplanować trasę tak, aby móc zobaczyć coś po drodze, skosztować tamtejszych przysmaków i zainwestować w najdroższe w tym wszystkim bilety miejskie, które dadzą wam możliwość wyjazdu z miasta.

Do Włoch jedzie się około 14 godzin z Warszawy. My w podróży byliśmy około 4-5 dni. Różnica czasu może i jest rażąca, jednak tak samo jest też z ich wartością. W trakcie tych pięciu dni udało nam się zwiedzić Wiedeń, Wenecję oraz Ferrarę. W każdym z tych miast byliśmy na tyle długo, żeby poczuć ich klimat. Niesamowite było to, że w trakcie jednej podróży mogłam zrobić i zobaczyć tyle nowych, wspaniałych miejsc. Dlatego w moim wypadku zdecydowanie wygrały wspomnienia. To się najbardziej liczy, bo ani czas ani pieniądze nie będą naszym punktem odniesienia za kilka lat. A fakt, że dzięki odrobinie szczęścia i ambitnym planom udało się odkryć nowy świat.

fot. Justyna Sankowska

fot. Justyna Sankowska

Wyrusz w nieznane

Muszę przyznać, że nie stałam się wielbicielką tego typu podróży. Odkryłam też wiele innych atutów. Wiem, że najbardziej podobają mi się wakacje objazdowe. Niezliczona liczba miejsc sprawia, że mimo 10 dni za granicą, czułam się, jakbym była tam co najmniej z miesiąc. Autostop jest doskonałym pretekstem do skorzystania ze znajomości języków obcych. Bardzo was zachęcam do wyruszenia w podróż autostopem, do miejsca o którym marzycie. Po prostu po to, aby obalić niektóre mity, przełamać własne bariery (poznawcze, językowe, czy skromność) i przede wszystkim zrobić coś, co zawsze wydawało się nam tak odległe – a jednak możliwe.

 

Przeczytaj też:

Justyna Sankowska - studentka prawa własności intelektualnej i nowych mediów, pasjonatka teatru, lubi odpoczywać na górskich szlakach, a w przyszłości chce produkować i organizować artystyczne przedsięwzięcia.